De basis voor een goede winter leg je in de zomer, daar bouw je aan het vermogen, de kracht en werk je aan de details van de techniek. In de winter is de vertaalslag naar het ijs de eerste prioriteit , het gevoel, het kwijt kunnen van de kracht en het inzetten van de techniek, daar ben je nu volop mee bezig. Feitelijk is het ijs de tweede fase van het traject. Een fase die je ingaat met voldoende ballast en inhoud. Dat is de fase waarin Edo nu vollop zit.
Maar het is niet louter en alleen maar trainen, vertalen en uitvoeren, nee het wedstrijd element, het echt er tot doen momenten zijn nu ook volop aanwezig. De mooiste momenten waarin je ook kunt testen hoe ver je bent en waarmee je nog knoeperhard aan de slag moet. We zijn een heel eind, maar er is altijd nog ruimte voor verbetering. Dus worden er naast de trainingen, ook de momentjes gepakt waarin er echt wordt gereden, waar hij zich kan meten op zoveel mogelijk verschillende afstanden. tenslotte is het all-round het uiteindelijke doel.
We rijden op Amsterdam, de thuisbasis, trotseren van elementen, trotseren van minder ijs dan de binnenbanen, maar bij vlagen ook het allerbeste ijs wat er is, We rijden in Utrecht, semi overdekt, altijd een snijdende oostenwind, we rijden op Thialf, in de schaatstempel, waar buiten dat het verreweg het verst weg is helemaal niets op valt aan te merken. We trainen en rijden, starten waar mogelijk en gaan voor de missie van ritme krijgen en meters pakken. Vanaf het startschot tot de finish. Race tegen de klok, tegen zijn directe tegenstander, maar vooral met zichzelf.
De resultaten zijn daar, niet allemaal zoals we ze zouden willen, maar de regelmaat en focus komt eruit. Voorbereiden, opwarmen, afsluiten, staan, het schot en gaan, keer op keer herhalen. Het moet één worden voor Edo, één systeem, één dezelfde modus, alles wat erin zit eruit halen. In Amsterdam, knoeperharde regen en wind, maar wel starten, afzien dan maar en puur voor het ritme meepakken. Tijden, die zet je nu niet, sterker wordt je wel, en de wind, die is een mooie uitdager voor je zelf.
In Utrecht tijdens het NSK all-round wordt er op dag een goed begonnen bij de 500m, sterke opening, goed doorgetrokken in de volle ronde en net gaan PR. Bij de 3000m wederom super van start, strakke eerste rondes, maar iets ingehouden bij de vervolgrondes en daardoor een te groot verval. De puntjes van aandacht is meer ontspannen, niet gek laten maken en weten dat je het in de bocht zo hard kunt bijtrekken, dat het gehaaste van de eerste dag op dag twee niet moet gebeuren. De 1500m gaat super, qua rit. Zoals we hebben afgesproken, schema rijden en de rust vinden. Helaas net niet genoeg om in het sterke veld de top 8 te bereiken om de afsluitende 5000m te mogen rijden. Maar we weten waar het beter moet, Edo heeft weer een vol programma gedraaid, Suzanne heeft alles genoteerd en morgen met elkaar de puntjes bespreken is de opdracht.
Thialf, op de maandag ochtend, lekker vroeg en net na de Jumbo ploeg, die nog een laatste training deden. Inspiratie genoeg, altijd super mooi om daar zo dichtbij te mogen zijn. Edo rijd vandaag een 500m en een 1500m, op super ijs, in super omstandigheden, uitgerust en na een ruime warming-up, het doorspreken van het plan, de uitwerking en de rust vinden in het koppie, begint hij overtuigend met een dik PR op de 500m. Snel, binnenijs, maakt dus echt wel verschil. Het was zo’n race waar het allemaal klopte. Maar het moet nog harder. De 1500m is er een met een opdracht. Schema rijden wat we besproken hadden, constant rijden en het verval minimaal houden. Daarmee vertrekt Edo bij de start, zijn eigen race rijden en echt tot het gaatje durven te gaan. Dat lukt, meer zat er ook echt niet in.
Tevreden op weg terug naar Amsterdam, bepreken we de races in detail, wat ging er goed, waar liep het stroef, wat kan je zelf er aan doen en waar moeten we mee aan de slag. Mooie evaluatie na een geslaagde ochtend. Deze meters, dit wedstrijd ritme is goed voor Edo, het zijn momenten waarin hij ook zeker aan zichzelf kan laten zien en voelen waar hij staat. We zijn op weg, maar we moeten harder, meer en constanter. Genoeg wetenschap om hier mee aan de slag te gaan. Nog 2 weekjes en de volgende stappen moeten gemaakt worden. Dit keer op Amsterdam. Dit keer niet op snel ijs. Dit keer met de elementen die het buitenschaatsen zo bijzonder kunnen maken. Stappen en hindernissen die Edo moet nemen om verder te komen.
Amsterdam, kom maar op, dat beetje wind kan ik ook wel hebben!
Comment