In tijden waarin het net even anders loopt dan gepland, bedacht en verwacht, heb je even nodig om te schakelen. Gewoontes zijn herkenbaar en maken het makkelijker, worden deze doorbroken, dan moet je het laten gebeuren. Niet geforceerd, maar gecontroleerd en vooral zoals het komt.
Natuurlijk is het ook super fijn en leuk om te sporten, in welke vorm dan ook. Sterker nog ik doe een hoop en merk dat juist deze prikkel om elke keer iets te leren me juist die energie terug geeft om de dagen door te komen. Oftewel, het kost een hoop energie, maar levert me keer op keer meer ook dan ik erin stop. Dat is eigenlijk wel het geheime van bewegen, je krijgt er altijd iets voor terug!
Happy feet
Vooral dat, zeker op de momenten dat ik lopen kan. Lang niet altijd met een doel, of een evenement in het vooruitzicht, al zijn er zeker ook momenten bij waarin ik de grens van de dag maar al te graag opzoek. Maar wat me nog veel meer brengt is juist het moment van het lopen. Volledig in mijn eigen bubbel, in mijn eigen moment, ik ben met niemand anders bezig dan met mezelf. Buiten, frisse lucht, andere omgeving, elementen en vooral, zeker in deze periode, ook bezig zijn met de boel weer op de rit te krijgen. Nadenken, vooruit denken en alles nog eens langs te gaan in mijn hoofd. Dat werkt voor mij, zeker als ik daar ook mijn tempo en energie gebruik op aanpas. Dieselen to teh max, noem ik het ook. Net zo bewegen dat je in het begin van de D2 zone blijft lopen (…energie zone waarin je 50% suiker en 50% vet verbranding gebruikt, data uit de EC HRV inspanningstest) dan blijf ik mentaal in staat om ergens mee bezig te zijn en blijven. Ga ik te hard, lukt het me simpelweg niet meer omdat ik dan in de suikerverbranding kom en nadenken wel heel lastig wordt.
Dit zijn dus van die momenten waarin het lopen eigenlijk vanzelf gaat, als een geoliede machine, niet te snel, niet te zwaar, maar net genoeg om je te prikkelen en vooral een oplossing kunt bedenken voor waar ik mee zit op dat moment. Ten tijden, zeker zoals nu, merk ik dat ik vaker mijn schoenen pak en richting het Westerpark ga. Beweeg en werk aan, super fijne combinatie die ook nog eens gezond voor je is. Waar ik loop heeft me eigenlijk nooit iets uitgemaakt, als ik maar loop. In periodes heb ik zo wel mijn voorkeuren en favoriete routes, qua weer maakt het me ook niets uit, al is de overgang terug naar de korte broek wel altijd eentje waar ik naar uitkijk. Vanmorgen, met een super zonnige frisse start was zo’n momentje om met ‘happy feet’ door het bos te banjeren, nadenken over nieuwe mogelijkheden zoeken terwijl de meters onder je voeten doorgaan en de zon op je wangen brand. Heerlijk!
Het sporten geeft je ruimte, rust en de kans om er in op te gaan en met jezelf de strijd aan te gaan. Met jezelf op te pakken wat je bezig houdt, waar je tegenaan loopt. Maar het geeft je ook de kans om er even tussen uit te piepen, even alleen met jezelf te zijn, even op te laden en verzin het maar. Meer dan het bewegen alleen, dat is de essentie, dat is wat er gebeurd. Voor vele herkenbaar en juist in ‘spannende’ tijden een mooie uitlaatklep die super eenvoudig te bereiken is. Je hebt nauwelijks iets nodig, paar goede schoenen is een must, maar verder is het een questie van doen. Deur openen en gaan…
Probeer, ervaar en voor vele al een bekend terrein, maar voor diegene die, juist nu, denken ik ga het maar (weer) eens oppakken, doe het met kleine stapjes, laat het lichaam heel en weet dat wandelen, alleen langer duurt, maar zeker net zo goed werkt!
#sportismooi en meer dan bewegen alleen
Comment