Vol gas, altijd bezig zijn en vooral het credo hanteren van 'en door', is een kwaliteit die lang niet iedereen weet te gebruiken op de juiste manier. Dat we het kunnen, is bekent, maar doen we het wel op de juiste manier? Of kunnen we het bijsturen ....
Naar buiten, bewegen, bezig zijn om het lijf in goede gezondheid te houden. Iets wat in het afgelopen jaar zeker bij een heleboel mensen bewust naar boven is komen drijven. Aan de slag, voor nu, maar zeker voor later. Iets wat we allemaal wel weten, maar ook zo makkelijk voor ons uitschuiven...
Ondanks dat de winter dan officieel voorbij is, hebben we de afgelopen tijd nog steeds te maken met koude lucht !! Maar zijn we wel volop al begonnen aan een zomerprogramma .. toch?!
Oké, daar sta je dan (weer) in een nieuw jaar, vol goede plannen, ideeën en dingen die je dit jaar echt gaat aanpakken toch?! De jaarlijkse reset begint dan echt vandaag op de Maandag, verreweg de mooiste dag van de week. Een dag om te starten, weekend achter de rug, opgeladen, bijgetankt en vooral aan jezelf gedacht ... zoals het zou moeten, herkenbaar?!
Daar sta je dan weer, klaar voor een nieuwe training, klaar voor weer een keertje alles geven. De grens opzoeken en kijken wat het vandaag brengt. Het beste, de snelste en vooral de meest opzienbarende prestatie, tussentijd of segment, ...vol gas, anders niet!
Sporten in het bijzonder, buiten kan, maar op andere tijden, als het niet zo druk is, op andere plekken, nieuwe plekken die je niet kent, verandering van spijs doet eten toch!
Zie het ook zo dat alles wat er, voorheen achterwege gelaten werd, verwaarloosd werd en soms juist zo extreem gedaan werd zonder eigenlijk echte gevolgen en resultaten. Gezondheid en fitheid, iets wat we allemaal weten maar ook zo makkelijk vergeten. Maar dat kun je veranderen, juist op het moment dat je het helemaal niet gepland had, maar er keihard op gewezen wordt dat dat wel een eerste vereiste is. Het belang van wordt nu overduidelijk, en je doet het helemaal voor jezelf!
Oké ruim 9 maanden later, denk dat ik het nu wel kan. Mijn verhaal over Lulea 2019, mijn bijzondere avontuur, prachtig aanvontuur met een lach en zeker een traan. Met trotsheid, intens verdriet en euforie wat juist zo dicht bij elkaar ligt. Leven is keihard, rauw en puur en komt zeker niet zoals gepland.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Ok